لغتنامه دهخدا
ضیأپاشا. (اِخ ) از شعرا و ادبای متأخر عثمانی . اصلش ارضرومی است و در درِ سعادت نشو و نما یافت و زبان و ادبیات شرقی و زبان فرانسه آموخت و در زمان سلطان عبدالعزیزخان روزگاری در زمره ٔ مقربین حضرت پادشاهی درآمد و در دوره ٔ پادشاه زمان سلطان عبدالحمیدخان به رتبه ٔ وزارت رسید وس