خرباتلغتنامه دهخداخربات . [ خ َ رَ ] (ع اِ) ج ِ خَرَبة و خَربة. (از منتهی الارب ). رجوع به خَرَبة و خَربة در این لغت نامه شود.
خیربادلغتنامه دهخداخیرباد. [ خ َ / خ ِ ] (اِ مرکب ) کلمه ای است که در وقت رخصت و وداع یکدیگر گویند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : بیا که سازمش اسباب گریه ٔ شادی ز خیر باد تو خونی که در جگر دارم . وقوعی تبریزی
خیرباد گفتنلغتنامه دهخداخیرباد گفتن . [ خ َ / خ ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) رخصت و وداع نمودن و رخصت شدن . (غیاث اللغات ). || ادا کردن خیرباد گاه وداع : به الفت بی محابا خیربادی می توان گفتن .ملاآفرین لاهوری (از آنندراج )
خربودلغتنامه دهخداخربود. [ خ َرْ رَ ] (اِ) خوی گیر. اِکاف . (یادداشت بخط مؤلف ). عرق گیر چارپا. جل چارپا که برای عرق گیری بکار میرود.
خراباتلغتنامه دهخداخرابات . [ خ َ ] (اِ) شرابخانه . بوزخانه . (از برهان قاطع). میخانه . (شرفنامه ٔ منیری ) (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) (مأخوذ از زمخشری ). میکده : دفتر به دبستان بود و نقل به بازاروین نرد بجایی که خرابات خراب است . منوچهری
خربةلغتنامه دهخداخربة. [ خ َ رَ ب َ ] (ع اِ) عیب . || شرمگاه . || خواری . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ، خَرَبات در هر سه معنی .
خربةلغتنامه دهخداخربة. [ خ َ رِ ب َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث خَرِب . || جای ویران و ناآباد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ، خَرِب ، خَرِبات ، خرائب .
خربةلغتنامه دهخداخربة. [ خ َ ب َ ] (ع اِ) غربال . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خَرَبات . || فساد در دین . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).