خربازیلغتنامه دهخداخربازی . [ خ َ ] (حامص مرکب ) بازی که در آن مشت و لگد بکار برند و احتمال خطر در آن باشد. (یادداشت بخط مؤلف ).
خربوزهلغتنامه دهخداخربوزه . [ خ َ زَ / زِ ] (اِ) خربز. خربزه . تلفظ دیگریست در خربزه : از حکمت باری تعالی در مصر خربوزه به انواع است بطوری که چون شخص فقیری در آن دشت پرحرارت تشنه و بی طاقت شود، میتواند که با جزئی پول خریده نائره ٔ عطش خو
خربزهفرهنگ فارسی عمید۱. میوه‌ای بیضی‌شکل، درشت، شیرین، معطر، و آبدار با پوست ضخیم.۲. بوتۀ این میوه که کوتاه و ساقه‌هایش بر روی زمین خوابیده است.⟨ خربزهٴ ابوجهل: (زیست‌شناسی) حنظل
خربزهلغتنامه دهخداخربزه . [ خ َ ب ُ زَ/ زِ ] (اِ) میوه ای است شیرین و لذیذ و خوشبو و کلان . (ناظم الاطباء). میوه خوشبودار کلان چرا که «خر» بالفتح بمعنی کلان و «بزه » بضم موحده و فتح زاء معجمه بمعنی میوه ٔ شیرین و خوشبودار چون خربزه به نسبت اکثر میوه ها کلان و
