لغتنامه دهخدا
خرشة. [ خ َ ش َ ] (اِخ ) ابن الحرث . از صحابیان بود و بعضی او را خرشةبن الحر المحارثی الازدی آورده اند و بنابر قول ابن السکن او از صحابی بود که بمصر فرودآمد.ابن سعد نیز او را در جزء صحابیان فرودآمده بمصر آورده است . ابن الربیع از او نام برده و میگوید مصریان را از او حدیث واحد