کالی خشخشلغتنامه دهخداکالی خشخش . [ ] (هندی ، اِ) به هندی خشخاش بری اسود است که از آن افیون بعمل آورند. (فهرست مخزن الادویه ).
خشخاشلغتنامه دهخداخشخاش . [ خ َ ] (ع اِ) مردم با سلاح و زره . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || کوکنار و آن چند قسم است بستانی و منثور و مقرن و زبدی . (منتهی الارب ). کوکنار. (مهذب الاسماء).خشخشاش از نظر پزشکی : دربرهان قاطع آمده است : خشخاش چند قسم باشد ابیض و اسود و زب
خشخاشلغتنامه دهخداخشخاش . [ خ َ ](اِخ ) ابن حباب بن حارث که بعضی او را خشخاش بن مالک بن حارث آورده اند از صحابیان بود. (از منتهی الارب ).
خشخشهلغتنامه دهخداخشخشه . [ خ َ خ َ ش َ / ش ِ ] (اِ صوت ) بانگ کاغذ و جامه ٔ نو و آواز سلاح و آواز کردن هر چیز خشک از افتادن چیزی بر آن و درآمدن در چیزی .(آنندراج ) (از دهار) (از غیاث اللغات ) : خشخشه ز آواز یخ ما جور در سقراق نو<br
کالی خشخشلغتنامه دهخداکالی خشخش . [ ] (هندی ، اِ) به هندی خشخاش بری اسود است که از آن افیون بعمل آورند. (فهرست مخزن الادویه ).
خش خشلغتنامه دهخداخش خش . [ خ ِ خ ِ] (اِ صوت ) حکایت صوت جامه ٔ آهاردار گاه رفتن یا جنبیدن صاحب آن و امثال آن . بانگ جامه ٔ نو و بانگ کاغذو جز آن . خشت خشت . (یادداشت بخط مؤلف ) : از آنسو خشخش مخفی ازینسو شق شق مدفون شنو این رمز از قاری سؤال است آن جواب است ای
متخشخشلغتنامه دهخدامتخشخش . [ م ُ ت َ خ َ خ ِ ] (ع ص ) آوازکننده مثل کاغذ و آلات حرب . (آنندراج ). سلاح آوازکننده و کاغذ خشخش کننده . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعدشود. || پنهان شونده در میان درخت . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تخشخش شود.
خشخشهلغتنامه دهخداخشخشه . [ خ َ خ َ ش َ / ش ِ ] (اِ صوت ) بانگ کاغذ و جامه ٔ نو و آواز سلاح و آواز کردن هر چیز خشک از افتادن چیزی بر آن و درآمدن در چیزی .(آنندراج ) (از دهار) (از غیاث اللغات ) : خشخشه ز آواز یخ ما جور در سقراق نو<br
متخشخشلغتنامه دهخدامتخشخش . [ م ُ ت َ خ َ خ ِ ] (ع ص ) آوازکننده مثل کاغذ و آلات حرب . (آنندراج ). سلاح آوازکننده و کاغذ خشخش کننده . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعدشود. || پنهان شونده در میان درخت . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تخشخش شود.
مخشخشلغتنامه دهخدامخشخش . [ م ُ خ َ خ ِ ] (ع ص ) بانگ و آواز برآورنده ٔ از تصادم بر چیزهای صلب و خشک مانند کاغذ و جامه ٔ نو و سلاح . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کالی خشخشلغتنامه دهخداکالی خشخش . [ ] (هندی ، اِ) به هندی خشخاش بری اسود است که از آن افیون بعمل آورند. (فهرست مخزن الادویه ).
تخشخشلغتنامه دهخداتخشخش . [ ت َ خ َ خ ُ ] (ع مص ) آوازکردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شنیده شدن آواز بهم خوردن زیور یا سلاح یا هر چیز خشک که به یکدیگر خورد. گویند: سمعت خشخشةَ السلاح و الحلی ؛ ای صوته . (از اقرب الموارد). شنیدن صدای برخورد شمشیر یا گیاه خشک . (از المنجد). || درآمدن در در
