خصی کردهلغتنامه دهخداخصی کرده . [ خ ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) اخته کرده . اخته . خایه درآورده . (ناظم الاطباء).
خیشیلغتنامه دهخداخیشی . [ خ َ ] (ص نسبی ) منسوب به خیش که نوعی از کتان کلفت می باشد. (ازانساب سمعانی ). خیش ساز. کرباس باف . (ناظم الاطباء).
خیصیلغتنامه دهخداخیصی . [ خ َ صا ] (ع اِ) اندکی از گیاه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : اجتمعت خیصاهم ؛ گرد آمد متفرق آنها و با هم منضم شدند.
اختصاءلغتنامه دهخدااختصاء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) خویشتن را خصی کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). خصی کردن خود را. خایه کشیدن .
بصیلغتنامه دهخدابصی . [ ب َ صی ی ] (ع اِ) از اتباع خصی میباشد، یقال : خصی بصی ؛ یعنی خایه ٔ کشیده . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). خایه ٔ کشیده ، یقال : خصی بصی . (منتهی الارب ).
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َص ْ صا ] (اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل . از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. (منتهی الارب ).
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َ صی ی ] (ع ص ) خایه ٔ کشیده شده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) : بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی این بدگهر شغالک توسن رگ استرک . خاقانی .|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َص ْ صا ] (اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل . از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. (منتهی الارب ).
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َ صی ی ] (ع ص ) خایه ٔ کشیده شده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) : بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی این بدگهر شغالک توسن رگ استرک . خاقانی .|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).