خلوتخانهلغتنامه دهخداخلوتخانه . [ خ َل ْ وَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) نمازخانه . (ناظم الاطباء). محل عبادت و عزلت از خلق . جائی که در آن عزلت گیرند برای عبادت : خیز خاقانی ز کنج فقر خلوتخانه سازکز چنین گنجی توان اندوخت گنج شایگان .<br
ناظم خلوتلغتنامه دهخداناظم خلوت . [ ظِ م ِ خ َوَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) داروغه ٔ خلوتخانه . (آنندراج ). کسی که نظم خلوتخانه ٔ شاهی را عهده ار است .
آبشتگاهلغتنامه دهخداآبشتگاه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) خلوتخانه . نهانجای . جای نهفتن . || آبخانه . مستراح .
زاویهفرهنگ مترادف و متضاد۱. کنج، گوشه ۲. بیعت، خانقاه، دیر، صومعه، عبادتخانه، معبد، تکیه ۳. خلوتخانه، خلوتکده ۴. خانه، مسکن ۵. حجره، غرفه
