خمصاءلغتنامه دهخداخمصاء. [ خ َ ] (ع ص )مؤنث اخمص . زنی که کف پای وی بزمین نرسد و بلند باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خامساًلغتنامه دهخداخامساً. [ م ِ سَن ْ ] (ع ق ) در حالت پنجم بودن . و معمولاً در آغاز قسیمهای یک مقسم بکار رود.