خنجیدنلغتنامه دهخداخنجیدن . [ خ َ دَ ] (مص ) آواز نفس برآوردن از بینی گاه جماع . (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) : تو رفته و پیروز شده هرجایی من بر.... کسهات همی خنجم .لبیبی .