خنوعلغتنامه دهخداخنوع . [ خ ُ ] (ع اِمص ) نرم گردنی . فروتنی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (مص ) خنع. رجوع به خَنع شود.
خنوةلغتنامه دهخداخنوة. [ خ َ وَ ] (ع اِ) پلیدی مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || فرجه در کازه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خناچاهلغتنامه دهخداخناچاه . [ خ َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔبخش کوچصفهان با 950 تن سکنه . آب آن از خمام رود منشعب از سفیدرود. محصول آن برنج و ابریشم و صیفی و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
خانپایهلغتنامه دهخداخانپایه . [ خام ْ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) میز. میز غذاخوری : عیسی از چرخ فرودآید و ادریس ز خلدکاین دو را زلّه ز خانپایه ٔ طه بینند.خاقانی .
خانگاهلغتنامه دهخداخانگاه . (اِخ ) دهی است از دهستان لیریائی بخش پاپی شهرستان خرم آباد، واقع در 28 هزارگزی باختر سپیددشت و 18 هزارگزی باختر ایستگاه چم سنگر. ناحیه ای است کوهستانی و گرمسیری و مالاریایی . دارای <span class="hl" d
خنعلغتنامه دهخداخنع. [ خ ُ ن ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خانع و خنوع . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
اخنعلغتنامه دهخدااخنع. [ اَ ن َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خُنوع . ذلیلتر. اذل . مقهورتر. اقهر. خوارتر: اخنعالاسماء عنداﷲ ملک الاملاک ؛ ای اذلها و اقهرها و یروی انخع و انجع و اخنی .