خوایلغتنامه دهخداخوای . [ خوا / خا ] (اِ) ذوق . چاشنی . مزه . || خوش . (ناظم الاطباء). || خوشمزگی . لذت .
خوالغتنامه دهخداخوا. [ خ ِ ] (اِ) لذت . چاشنی . ذوق . مزه . (منتهی الارب ) (از برهان قاطع) : و اما شکر در درون بی خوابی و مرارتی هست که اگر همه شکرها مردنیا بدو فرودهی همه بی خوا شود. (از جنگ خطی مورخ 651).
خوالغتنامه دهخداخوا. [ خ ُ ] (اِ) قوت . (ناظم الاطباء). آنچه روز بدان گذرانند. خوراک به اندازه ٔ روز. قوت لایموت . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ).
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع اِمص ) سبک دوی اسبان . || فراخی اندرون پالان .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) لوله ٔ سنان که سر نیزه در وی باشد.
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع مص ) ربودن چیزی را. خواء. || خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
پهواژهنامه آزادپَه (Pa) با های غیر ملفوظ. شکل مخفّف شدۀ کلمۀ «پس». مثال (1):په نمیای ؟ یعنی:پس نمی خواهی بیایی ؟ مثال (2): په می خوای چیکار کنی؟ یعنی:پس (بالاخره) می خواهی چه کار کنی؟
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع اِمص ) سبک دوی اسبان . || فراخی اندرون پالان .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) لوله ٔ سنان که سر نیزه در وی باشد.
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع مص ) ربودن چیزی را. خواء. || خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).