خودخولغتنامه دهخداخودخو. [ خوَدْ / خُدْ ] (ص مرکب ) خودسر. بی تربیت . متلون المزاج . (ناظم الاطباء).
خودخوارلغتنامه دهخداخودخوار. [ خوَدْ/ خُدْ خوا / خا ] (ص مرکب ) غم خور. آنکه با غم خود را نابود میکند. خودخور. آنکه غم خویش بکسی نگوید.
خودخواهلغتنامه دهخداخودخواه . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ] (ص مرکب ) مختال . ازخودراضی . خودبین . خودپرست . معجب . متکبر. (یادداشت بخط مؤلف ) : خودخواه را نگنجد در دل هوای دیدارسودای او چو داری از خ
خودخواهانهلغتنامه دهخداخودخواهانه . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ن َ/ ن ِ ] (ق مرکب ) از روی خودخواهی . بجهت خودخواهی .
خودخواهیلغتنامه دهخداخودخواهی . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خودپرستی . خودپسندی . خودبینی . || خویشتن خواهی . (یادداشت بخط مؤلف ).
خودخورلغتنامه دهخداخودخور. [ خوَدْ / خُدْ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) آنکه غم خویش بکس نگوید تا تسکین یابد. || آنکه تنها خورد. (یادداشت بخط مؤلف ).
خودخوارلغتنامه دهخداخودخوار. [ خوَدْ/ خُدْ خوا / خا ] (ص مرکب ) غم خور. آنکه با غم خود را نابود میکند. خودخور. آنکه غم خویش بکسی نگوید.
خودخواهلغتنامه دهخداخودخواه . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ] (ص مرکب ) مختال . ازخودراضی . خودبین . خودپرست . معجب . متکبر. (یادداشت بخط مؤلف ) : خودخواه را نگنجد در دل هوای دیدارسودای او چو داری از خ
خودخواهانهلغتنامه دهخداخودخواهانه . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ن َ/ ن ِ ] (ق مرکب ) از روی خودخواهی . بجهت خودخواهی .
خودخواهیلغتنامه دهخداخودخواهی . [ خوَدْ / خُدْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خودپرستی . خودپسندی . خودبینی . || خویشتن خواهی . (یادداشت بخط مؤلف ).
خودخورلغتنامه دهخداخودخور. [ خوَدْ / خُدْ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) آنکه غم خویش بکس نگوید تا تسکین یابد. || آنکه تنها خورد. (یادداشت بخط مؤلف ).