خوردن و شکستنلغتنامه دهخداخوردن و شکستن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ن ُ ش ِ ک َ ت َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) عشرت کردن . خوش خوردن . (یادداشت مؤلف ) : امیر عمرو را دستوری داد تا به خوردن و شکستن مشغول شد. (تاریخ سیستان ).گوید از عمر و ز شادی چه ب
خوردنلغتنامه دهخداخوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص ) از گلو فرودادن و بلعیدن غذا و طعام و جز آن . (ناظم الاطباء). اوباریدن . بلع کردن . اکل . تناول . جاویدن چیزی جامد. (یادداشت مؤلف ). جویدن . خائیدن . (ناظم الاطباء) : تلخی و شیرینی
خوردینلغتنامه دهخداخوردین . [ خ ُ وَ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان برغان ولیان بخش کرج شهرستان تهران ، شمال راه شوسه ٔ کرج به قزوین . این ده در کوهستان واقع شده با آب و هوای سردسیری و 693 تن سکنه . آب آن از قنات و رودخانه ٔ ولیان و محصول آن غلات و بنشن و صیفی و ا
خوردینلغتنامه دهخداخوردین . [خُرْ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تاررود بخش حومه ٔ شهرستان دماوند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
قشمفرهنگ فارسی معین(قَ) [ ع . ] (مص م .) 1 - خوردن ، بسیار خوردن . 2 - شکستن برگ خرما و نی و جز آن . 3 - گوشت پخته و سرخ شده . ج . قشوم .
نهارلغتنامه دهخدانهار. [ ن َ ] (ص ، اِ) ناهار. (جهانگیری ) (رشیدی ). ناشتا. (رشیدی ). چیزی نخورده . گرسنه . (فرهنگ خطی ). مخفف ناهار است که چیزی نخوردن از بامداد باشد تا مدتی از روز. (برهان قاطع). کسی که از بامداد چیزی نخورده باشد، در اصل ناآهار بود چه آهار به معنی خورش است . (غیاث اللغات ).
شام خوردنلغتنامه دهخداشام خوردن . [ خُوَرْ / خُرْ ] (مص مرکب ) طعام خوردن در اول شب . (ناظم الاطباء). طعام شب خوردن . شام شکستن . تناول کردن . طعام در شب هنگام : هرگاه که مردم پس طعام و شام خوردن خفتن عادت دارد و طعامها خورد که از آن ماده ٔ
مضرابلغتنامه دهخدامضراب . [ م ِ ] (ع ص ) مرد سخت زننده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (اِ) آلت ِ زدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). در اصل بمعنی مطلق آلت زدن است . (آنندراج ). || زخمه ٔ رباب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و در عرف بمعنی زخمه ای ک
غرورلغتنامه دهخداغرور. [ غ ُ ] (ع مص ) فریفتن . (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (مصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (مجمل اللغة). بیهوده امیدوار کردن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). با لفظ خوردن و شکستن و برآراستن استعمال شود. (از آنندراج ). اطماع در آنچه صحیح
خوردنلغتنامه دهخداخوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص ) از گلو فرودادن و بلعیدن غذا و طعام و جز آن . (ناظم الاطباء). اوباریدن . بلع کردن . اکل . تناول . جاویدن چیزی جامد. (یادداشت مؤلف ). جویدن . خائیدن . (ناظم الاطباء) : تلخی و شیرینی
خوردنفرهنگ فارسی عمید۱. فروبردن غذا از گلو؛ چیزی در دهان گذاشتن و فرودادن.۲. [مجاز] به ناروا تصرف کردن: با کلک پولم را خورد.۳. [عامیانه، مجاز] جلوگیری از بروز حالتی مانند گریه یا خنده: گریهاش را خورد.۴. (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] هماهنگ و منطبق بودن: اخلاقش به من نمیخورد.۵. (مصدر لازم) اصابت ک
دانه خوردنلغتنامه دهخدادانه خوردن . [ ن َ / ن ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) برگرفتن و بدهان نهادن دانه قوت را. اکل دانه . || چینه خواری . دان خوردن : مهترا بلبل انسم پس از این بجزاز دست ادب دانه مخو
داوری خوردنلغتنامه دهخداداوری خوردن . [وَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) از حکم قضا فرمان بردن . به حکومت و حکمیت گردن نهادن . پذیرفتن عقوبت .
دچار خوردنلغتنامه دهخدادچارخوردن . [ دُ خُور / خُر دَ ] (مص مرکب ) ملاقی گشتن از ناگاهان به امری ناسازگار یا ددی یا شخصی .
درخوردنلغتنامه دهخدادرخوردن . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شایسته و سزاوار بودن . روا بودن . موافق و مناسب بودن . (ناظم الاطباء). درخور بودن . متناسب بودن . ملائم بودن : همان کن کجا با خرد درخورددل اژدها را خرد بشکرد. <p
درد خوردنلغتنامه دهخدادرد خوردن . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) خوردن درد. تحمل درد : یکی را همه ساله رنج است و دردپشیمانی و درد بایدش ْ خورد. فردوسی .تا وصل ترا هجر تو ای ماه فروخورددردی نشناسم