خوشخطیلغتنامه دهخداخوشخطی . [ خوَش ْ /خُش ْ خ َطْ طی / خ َ ] (حامص مرکب ) خوشنویسی . خط نیکوداشتن . || زیبایی . خوش صورتی : دبدبه ٔ خوشخطیم شد بلندزلزله در گور عماد افکند.(ی
خوشخطیلغتنامه دهخداخوشخطی . [ خوَش ْ /خُش ْ خ َطْ طی / خ َ ] (حامص مرکب ) خوشنویسی . خط نیکوداشتن . || زیبایی . خوش صورتی : دبدبه ٔ خوشخطیم شد بلندزلزله در گور عماد افکند.(ی
خوانالغتنامه دهخداخوانا. [ خوا / خا ] (نف ) آنکه تواند خواند. خواننده . باسواد. (یادداشت بخط مؤلف ).- ناخوانا ؛ بی سواد. (یادداشت بخط مؤلف ) : اگر بودی کمال اندر نویسایی و خوانایی چرا آن قبله ٔ کل ن
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ َطط ] (ع مص ) گائیدن زن رابجماع خط. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خط المراءة خطا. (منتهی الارب ). || کم و اندک خوردن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).منه : خط فلان ؛ کم و اندک خورد فلان . (منتهی الارب ). || شکافتن گور را. (منتهی الارب ) (از
خوشخطیلغتنامه دهخداخوشخطی . [ خوَش ْ /خُش ْ خ َطْ طی / خ َ ] (حامص مرکب ) خوشنویسی . خط نیکوداشتن . || زیبایی . خوش صورتی : دبدبه ٔ خوشخطیم شد بلندزلزله در گور عماد افکند.(ی
