خوشرنگلغتنامه دهخداخوشرنگ . [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] (ص مرکب ) هر چیز که دارای رنگ و رونق نیکو و مطبوعی باشد. (ناظم الاطباء) : نخلستانی است خوب و خوشرنگ در هم شده همچو بیشه ٔ تنگ . نظامی .بلبلی برگ گلی
خوشرنگیلغتنامه دهخداخوشرنگی . [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] (حامص مرکب ) خوب رنگی . نیکورنگی . زیبارنگی : ز خوشرنگی چو گل گشتم ز خوشبویی چوبان گشتم ز بیم باد و برف دی به خم اندر نهان گشتم .فرخی .
خَاسِرِينَفرهنگ واژگان قرآنزيانکاران - صاحبان خسران (کلمه خسر يا خسران به معني از دست دادن سرمايه است ، يا همهاش و يا بعضي از آن)
خوشرنگیلغتنامه دهخداخوشرنگی . [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] (حامص مرکب ) خوب رنگی . نیکورنگی . زیبارنگی : ز خوشرنگی چو گل گشتم ز خوشبویی چوبان گشتم ز بیم باد و برف دی به خم اندر نهان گشتم .فرخی .
ودهاءلغتنامه دهخداودهاء. [ وَ ] (ع ص ) زن خوشرنگ با اندکی سپیدی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
چاولهلغتنامه دهخداچاوله . [ وَ ل َ / ل ِ ] (اِ) گلی است . (فرهنگ اسدی ) نام گلی باشد صد برگ و بغایت رنگین . (برهان ) (آنندراج ). گلی باشد خوشرنگ . (جهانگیری ). گل سرخ صد برگ و بغایت رنگین . (ناظم الاطباء). گلی خوشرنگ و خوشبوی . گلی باشد نیکو :
شمشادرنگلغتنامه دهخداشمشادرنگ . [ ش َ / ش ِ رَ ] (ص مرکب ) سبز خوشرنگ مانند شمشاد. (ناظم الاطباء) : شه از بهر آن سرو شمشادرنگ چنان سوخت کز تاب آتش خدنگ .نظامی .
خوشرنگیلغتنامه دهخداخوشرنگی . [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] (حامص مرکب ) خوب رنگی . نیکورنگی . زیبارنگی : ز خوشرنگی چو گل گشتم ز خوشبویی چوبان گشتم ز بیم باد و برف دی به خم اندر نهان گشتم .فرخی .