فرهنگ فارسی عمید
۱. دلپسند.۲. شاد؛ شادمان.۳. گوارا؛ مطبوع: آب خوش.۴. [قدیمی] سرسبز؛ خرم: ◻︎ گل همین پنج روز و شش باشد / واین گلستان همیشه خوش باشد (سعدی: ۵۴).۵. [قدیمی] خوب؛ نیک.۶. [قدیمی] زیبا.۷. [قدیمی] آسوده.⟨ خوش بودن: (مصدر لازم)۱. خوشحال بودن.۲. آسوده