خیوشلغتنامه دهخداخیوش . [ خ ُ ] (ع اِ) ج ِ خیش که نوعی کتان کلفت است . (منتهی الارب ). رجوع به خیش شود.
خوش خوشلغتنامه دهخداخوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] (ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . (یادداشت مؤلف ). خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان بادریسه بودآن بادریسه خوش خو
خوزلغتنامه دهخداخوز. [ خ َ ] (ع اِ) دشمنی . خصومت . عداوت . || (مص ) دشمن داشتن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).
خوشلغتنامه دهخداخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ )دهی است جزء دهستان سجاس رود بخش قیدار شهرستان زنجان ، واقع در شمال باختری قیدار با 360 تن سکنه . آب آن از سجاس رود است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2
خیوشانلغتنامه دهخداخیوشان . [ خ َ ] (اِخ ) نام شهریست از خراسان بنزدیک نیشابور. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). اما این کلمه دگرگون شده ٔ خبوشان است . رجوع به خبوشان شود.
خیوشةلغتنامه دهخداخیوشة. [ خ ُ ش َ ] (ع اِمص ) دقت . باریکی . منه : فیه خیوشة؛ یعنی در آن دقت و باریکی است . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خیوشانلغتنامه دهخداخیوشان . [ خ َ ] (اِخ ) نام شهریست از خراسان بنزدیک نیشابور. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). اما این کلمه دگرگون شده ٔ خبوشان است . رجوع به خبوشان شود.
خیوشةلغتنامه دهخداخیوشة. [ خ ُ ش َ ] (ع اِمص ) دقت . باریکی . منه : فیه خیوشة؛ یعنی در آن دقت و باریکی است . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).