لغتنامه دهخدا
کدئین . [ ک ُ دِ ] (فرانسوی ، اِ) جوهر مسکن افیون . یکی از آلکالوئیدهایی است که از تریاک به دست می آورند و دارای خواصی شبیه مرفین و فرمولش نیز شبیه فرمول مرفین است با این تفاوت که یک CH2 اضافه دارد بنابراین فرمول آن را می توان بصورت «<span cl