لغتنامه دهخدا
بث شبع. [ ] (اِخ ) (دختر قسم ) و او دختر الیعام بن اخیطوفل و زوجه ٔ یکی از صاحب منصبان عبرانی بود بنام اوریا (عوریا). روزی داود ملک بر بام خانه ٔ خود برآمده بث شبع را دید که شستشو می نماید و در دل خود او را بسیار دوست داشت . چنان شعله ٔ عشق او در کانون سینه اش ملتهب شد که میل