لغتنامه دهخدا
دبلون . [ دَ ب َ ] (ع اِ) صنفی از ذهب . نوعی پول طلا. مسکوکی زرین . از اهل عراق شنیده شده است که کلمه را بنون تلفظ کنند اما اهل مصر با لام اما به سکون باء ملفوظ دارند و آن مسکوک در اصل ضرب مردم اسپانی بود و دُبلُن میگفتند و در سوریه نیز شهرتی داشت ارزش آن <span class="hl" dir