درازسرلغتنامه دهخدادرازسر. [ دِ س َ ] (ص مرکب ) که سری دراز دارد. آنکه سر مایل به درازی دارد. مُکَوَّزالرأس . (یادداشت مرحوم دهخدا). أقبص . قِنَّور. مُسَمرَطالرأس . مُصَعتَل الرأس . (منتهی الارب ).
مسمرطلغتنامه دهخدامسمرط. [ م ُ س َ رَ ] (ع ص ) درازسر: رجل مسمرطالرأس ؛ مرد درازسر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
قنادللغتنامه دهخداقنادل . [ ق ُ دِ ] (ع ص ) ستور بزرگ سر و دراز یا درازسر. (اقرب الموارد). رجوع به قَنَدل شود.
مصمرطلغتنامه دهخدامصمرط. [ م ُ ص َ رَ ] (ع ص ) رجل مصمرطالرأس ؛ مرد درازسر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
مکوزلغتنامه دهخدامکوز. [ م ُ ک َوْ وَ ] (ع ص ) رجل مکوزالرأس ؛ مرد درازسر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مصعتللغتنامه دهخدامصعتل . [ م ُ ص َ ت َ ] (ع ص ) رجل مصعتل الرأس ؛ مرد درازسر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).