درخشیدگیلغتنامه دهخدادرخشیدگی . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ / دِ ] (حامص ) درخشان بودن : ملد، ملدان ؛ درخشیدگی روی . (منتهی الارب ).
درخشیدنلغتنامه دهخدادرخشیدن . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ ] (مص ) تابیدن . پرتو افکندن . (برهان ) (غیاث ) (آنندراج ). تابان و روشن شدن . (شرفنامه ٔ منیری ). پرتو انداختن . تافتن . روشن شدن . برق زدن . (ناظم الاطباء). درفشیدن . رخشیدن .
درخشیدهلغتنامه دهخدادرخشیده . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) نعت مفعولی از درخشیدن . (یادداشت مرحوم دهخدا). روشن شده . تابیده . برق زده . پرتوافکنده .
ﭐشْتَعَلَفرهنگ واژگان قرآنشعله ور شد -درخشيد(ﭐشْتَعَلَ ﭐلرَّأْسُ شَيْباً :موهاي سفيد را به شعله تشبيه کرده است)
بواسحاقیفرهنگ فارسی عمید= ابواسحاقی: ◻︎ راستی خاتم فیروزۀ بواسحاقی / خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود (حافظ: ۴۲۲).
نوشیدفرهنگ نامها(تلفظ: no(w)šid) (اوستایی) نودرخشید ، نودرخشان ؛ از واژهی (اوستایی) ' nov-sit ' ؛ (در اعلام) نام مادر مانی = تازه درخشید .
درخشیدگیلغتنامه دهخدادرخشیدگی . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ / دِ ] (حامص ) درخشان بودن : ملد، ملدان ؛ درخشیدگی روی . (منتهی الارب ).
درخشیدنلغتنامه دهخدادرخشیدن . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ ] (مص ) تابیدن . پرتو افکندن . (برهان ) (غیاث ) (آنندراج ). تابان و روشن شدن . (شرفنامه ٔ منیری ). پرتو انداختن . تافتن . روشن شدن . برق زدن . (ناظم الاطباء). درفشیدن . رخشیدن .
درخشیدهلغتنامه دهخدادرخشیده . [ دُ / دَ / دِ رَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) نعت مفعولی از درخشیدن . (یادداشت مرحوم دهخدا). روشن شده . تابیده . برق زده . پرتوافکنده .