دردمند کردنلغتنامه دهخدادردمند کردن . [ دَ م َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بدرد آوردن . رنجور ساختن . ایجاع . ایصاب . (تاج المصادر بیهقی ).ایلام . (دهار). فجع. قفص . (منتهی الارب ) : مر آن چیز کآنت نیاید پسندمکن هیچکس را بدان دردمند. فردوسی .وآخ
دردمندلغتنامه دهخدادردمند. [ دَ م َ ] (ص مرکب ) (از: درد + مند، پسوند اتصاف ) . صاحب درد. (آنندراج ). دردناک . (شرفنامه ٔ منیری ). دارای رنج تن ویا رنج جان . وجعناک . (ناظم الاطباء). دردگین . دردگن . دردآلود. وَجِع. وجعة. (از منتهی الارب ) : نباید که خسبد کسی دردمند<
اداءةلغتنامه دهخدااداءة. [ اِ ءَ ] (ع مص ) تهمت نهادن . || بیمار ساختن . دردمند کردن . دردمند گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || بیمار شدن . (آنندراج ). دردمند شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
دردمندلغتنامه دهخدادردمند. [ دَ م َ ] (ص مرکب ) (از: درد + مند، پسوند اتصاف ) . صاحب درد. (آنندراج ). دردناک . (شرفنامه ٔ منیری ). دارای رنج تن ویا رنج جان . وجعناک . (ناظم الاطباء). دردگین . دردگن . دردآلود. وَجِع. وجعة. (از منتهی الارب ) : نباید که خسبد کسی دردمند<
شکم دردمندلغتنامه دهخداشکم دردمند. [ ش ِ ک َ دَرْدْ م َ ] (ص مرکب ) کسی که مبتلا به درد شکم و پیچش شکم باشد. (از ناظم الاطباء).
دردمندلغتنامه دهخدادردمند. [ دَ م َ ] (ص مرکب ) (از: درد + مند، پسوند اتصاف ) . صاحب درد. (آنندراج ). دردناک . (شرفنامه ٔ منیری ). دارای رنج تن ویا رنج جان . وجعناک . (ناظم الاطباء). دردگین . دردگن . دردآلود. وَجِع. وجعة. (از منتهی الارب ) : نباید که خسبد کسی دردمند<