درود

dorud

معنی

۱. سلام.
۲. ثنا؛ ستایش.
۳. نیایش؛ دعا.
۴. رحمت.

مترادف

۱. ثنا، دعا، ستایش
۲. آفرین، تحیت، دعا، سلام
۳. رحمت

جست‌وجوی دقیق

درود

لغت‌نامه دهخدا

درود. [ دُ ] (اِ) (در قدیم با واو مجهول ) چوب و درخت و تخته ، واز این جهت چوب تراش را درودگر گویند. (از برهان ).

درود

لغت‌نامه دهخدا

درود. [ دُ ] (اِ) نام روز پنجم از خمسه ٔ مسترقه ٔ سالهای ملکی . (برهان ) (جهانگیری ).

درود

لغت‌نامه دهخدا

درود. [ دُ ] (اِخ ) ایستگاه راه آهن لرستان (خط جنوب ) واقع در 467هزارگزی تهران . و رجوع به دورود شود.

درود

درود. [ دُ ] (مص مرخم ، اِمص )درو. درودن . بریدن زراعت . (از غیاث ). بریدن غله و علف . (از آنندراج ). درو کردن . (جهانگیری ). درو. درودن . درویدن . حصاد. (یادداشت مرحوم دهخدا) : ز ابر جودت ای بحر مقدس درود کشت ما را قطره ای بس . <p class="a

درود

فرهنگ فارسی عمید

۱. سلام.۲. ثنا؛ ستایش.۳. نیایش؛ دعا.۴. رحمت.

جست‌وجوی هم‌آوا

خشکسالی

drought, drouth

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دوره‏ای بلندمدت با وضع هوای خشک نابهنجار که موجب عدم توازن جدی آب‌شناختی می‏شود

درویت

لغت‌نامه دهخدا

درویت . [ دَرْ ] (اِخ ) دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد. واقع در 18 هزارگزی شمال باختری گهواره و 4 هزارگزی جنوب خاوری درنیجه ، با 250 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن م

ضروط

لغت‌نامه دهخدا

ضروط. [ ض َ ] (ع ص ) مرد گوززن . تیزدهنده . ضِرّوط. (منتهی الارب ).

ضروط

لغت‌نامه دهخدا

ضروط. [ ض ِرْ رو ] (ع ص ) تندار. ضخم . یقال : انه لضرّوط. (منتهی الارب ).

ضروط

لغت‌نامه دهخدا

ضروط. [ ض ِرْ رو ] (ع ص ) گوززن . تیزدهنده . ضَروط. (منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

درودآباد

لغت‌نامه دهخدا

درودآباد. [ دُ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از بخش سمیرم بالا شهرستان شهرضا. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

دروداوند

لغت‌نامه دهخدا

دروداوند. [ ] (اِخ )به گفته ٔ ابن فندق مؤلف تاریخ بیهق ، از خاندانهای شریف دیالمه است : فولادوند شریفترین خاندانی باشد در میان دیالمه و همچنین دروداوند. (تاریخ بیهق ص 93).

درودخوان

لغت‌نامه دهخدا

درودخوان . [ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) درودخواننده . دروددهنده . آفرین گوی . تحیت گوینده . ثناگوی . تحسین کننده : ای بی نظیر ساعد بوبکر پرهنرالحق درودخوان تو شاه جهان شده .سیدحسن غزنوی .</p

درودزن

لغت‌نامه دهخدا

درودزن . [ دُزَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ایرج بخش اردکان شهرستان شیراز. واقع در 78هزارگزی خاور اردکان و کنار راه فرعی پل خان به خانی من ، با 585 تن سکنه . آب آن از چشمه ٔ قدمگاه است . (از فرهنگ جغرافیایی ای

درودگان

لغت‌نامه دهخدا

درودگان . [ دُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان فنوج بخش بمپور شهرستان ایرانشهر.واقع در 100هزارگزی جنوب باختری بمپور و کنار راه مالرو فنوج به مشک . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

جست‌وجوی متن

drude model

فرهنگ لغات علمی

مدل درود مدل درود

سلام علیکم

فرهنگ فارسی عمید

درود بر شما.

greetings

دیکشنری انگلیسی به فارسی

با درود

whirling dervish

دیکشنری انگلیسی به فارسی

درود می آید

foreyard

دیکشنری انگلیسی به فارسی

درود

جست‌وجوی هم‌آغاز

درود فرستادن

لغت‌نامه دهخدا

درود فرستادن . [ دُ ف ِ رِ دَ ] (مص مرکب ) نماز گزاردن . (ناظم الاطباء).تصلیة.(ترجمان القرآن جرجانی ). || درود رساندن .درود دادن . سلام و تحیت و آفرین رساندن : فرستم درود فرستاده اش گزین گزینان آزاده اش . فردوسی .س

درود دادن

لغت‌نامه دهخدا

درود دادن . [ دُ دَ ] (مص مرکب ) سلام رساندن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). تصلیة. (دهار). سلام کردن . درود رساندن . || درود گفتن . آفرین گفتن . تحیت گفتن : فریدون که بگذشت از اروندرودهمی داد تخت مهی را درود. فردوسی .

درود رساندن

لغت‌نامه دهخدا

درود رساندن . [ دُ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) ادای احترام کردن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). || درود فرستادن . درود گفتن . آفرین گفتن . سلام رساندن : درودی رسانم به شاه جهان ز زال سپهبد گو پهلوان . <p class=

درود کار

لغت‌نامه دهخدا

درود کار. [ دُ ] (ص مرکب ) نجار. چوب تراش . (ناظم الاطباء). درودگر. درگر. و رجوع به درودگر شود.

درود کردن

لغت‌نامه دهخدا

درود کردن . [ دُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سلام رساندن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). درود فرستادن . درود رساندن . تهنیت و آفرین کردن : پذیرفت گستهم و کردش درودکه بادی همیشه تو با کام و رود. فردوسی .- ب

جست‌وجوی هم‌قافیه

چقلوندرود

لغت‌نامه دهخدا

چقلوندرود. [ چ َ ق َ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دالوند بخش زاغه ٔ شهرستان خرم آباد که در یک هزارگزی شمال خاوری زاغه و 2 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ خرم آباد به بروجرد واقع است . جلگه و سردسیر است و 340 تن سکنه

زردرود

لغت‌نامه دهخدا

زردرود. [ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان دیلمان است که در بخش سیاهکل شهرستان لاهیجان واقع است و137 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

زندرود

لغت‌نامه دهخدا

زندرود. [ زَ ] (اِ مرکب ) نام نغمه ای از تار رباب . (ناظم الاطباء).

زندرود

لغت‌نامه دهخدا

زندرود. [ زَ دَ ] (اِخ ) در زنده رود بیاید. (آنندراج ). نام نهر اصبهان . (منتهی الارب ). رودی به اصفهان گذرد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زاینده رود، زنده رود و ترجمه ٔ محاسن اصفهان شود.

ژندرود

لغت‌نامه دهخدا

ژندرود. [ ژَ ] (اِخ ) زاینده رود. زنده رود اصفهان . (آنندراج ).

درپیوند

بیشتر بدانید

درود

dorud

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ لغات علمی

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا