دغمةلغتنامه دهخدادغمة. [ دُ م َ ] (ع اِ) دیزه . (منتهی الارب ). رنگ اسب دیزه . (ناظم الاطباء). دَغم که رنگی است . (از اقرب الموارد). رجوع به دَغَم شود.
دغمهلغتنامه دهخدادغمه . [ دُ غ َ م َ / م ِ ] (ترکی ، اِ)ابوینی . تنی . مقابل اُگِئی که ابی تنها یا امی تنهاست . برادر تنی . خواهر تنی . (یادداشت مرحوم دهخدا).
ضیغمیلغتنامه دهخداضیغمی . [ ض َ غ َ می ی ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ). اسد. (فهرست مخزن الادویه ).
دغماءلغتنامه دهخدادغماء. [ دَ ] (ع ص ) مؤنث أدغم . ماده اسب دیزه . (از منتهی الارب ). || شاة دغماء؛ گوسپندکه هر دو گوش وی و زیر کام وی سیاه باشد. (منتهی الارب ). ج ، دُغم . (ناظم الاطباء). و رجوع به ادغم شود.
دغمهلغتنامه دهخدادغمه . [ دُ غ َ م َ / م ِ ] (ترکی ، اِ)ابوینی . تنی . مقابل اُگِئی که ابی تنها یا امی تنهاست . برادر تنی . خواهر تنی . (یادداشت مرحوم دهخدا).