لغتنامه دهخدا
رکضة. [ رَ ض َ ] (ع مص ) راندن . (منتهی الارب ) آنندراج . || (اِمص ) جنبش و منه قولهم : هو لایرکض المحجن ؛ ای لایدفع عن نفسه . (منتهی الارب ). جنبش . (آنندراج ). جنبش و حرکت . (از اقرب الموارد). || دفعت و حرکت . (از اقرب الموارد). دفعه و یکبار حرکت دادن پای . (ناظم الاطباء).