دلکدهلغتنامه دهخدادلکده . [ دِ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ دل . (ناظم الاطباء). از عالم (از قبیل ) میکده و بتکده . (آنندراج ) : ترک دل و جان کردم تا بی دل و جان گردم یکدل چه محل دارد صد دلکده بایستی .مو
دلستانلغتنامه دهخدادلستان . [ دِ ل ِ ] (اِ مرکب ) محل جذب و استقرار و تجمع دلها. جایگاه و قرارگاه دلهای عاشقان و دلدادگان . رجوع به دلکده شود : خاک مشک از روی گندم گون خاتون عرب عاشقان را آرزوبخش و دلستان آمده . خاقانی .سروی ز بستان