لغتنامه دهخدا
دلیله . [ دَ ل َ ] (اِخ ) (به معنی معشوق ) زنی زانیه بود که در وادی سورق که در قسمت سبط یهودا نزدیک به حدود فلسطین واقع بود، سکونت می داشت . و هم او سبب شد که شمشون بدست دشمنانش گرفتار شود. (قاموس کتاب مقدس ). زنی روسپی که شمشون عاشق او بود و فلسطینیان با پول او را فریفتند که