دندانه دندانهلغتنامه دهخدادندانه دندانه . [ دَ دا ن َ / ن ِ دَ دان َ / ن ِ ] (ص مرکب ) مضرس . دارای برجستگیها و بریدگیهای برکناره مانند چرخ ساعت و جز آن : تضریس ؛ دندانه دندانه کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دندانه شود.
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ) (از: دندان + َه تخصیص نوع از جنس ) هر یک از برآمدگی و برجستگی های دندان مانند چیزی مضرس چون اره و شانه و کلید. تضریس . برجستگی هر چیز شبیه به دندان . (یادداشت مؤلف ). هر چیز شبیه دندان ، چون شاخه های شانه و
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گیلان بخش گیلان شهرستان شاه آباد با 150 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ گیلان . راه آن اتومبیل رو است . ساکنان از طایفه ٔ کلهرند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).<b
دندانیهلغتنامه دهخدادندانیه . [ دَ نی ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) منسوب به دندان ،در تعبیر قصیده ٔ دندانیه ٔ رودکی و امثال آن ، و این نسبت از غلطهای مشهور است مانند بهاریه و امثال آن . (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال 1 شماره ٔ<spa
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ) (از: دندان + َه تخصیص نوع از جنس ) هر یک از برآمدگی و برجستگی های دندان مانند چیزی مضرس چون اره و شانه و کلید. تضریس . برجستگی هر چیز شبیه به دندان . (یادداشت مؤلف ). هر چیز شبیه دندان ، چون شاخه های شانه و
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گیلان بخش گیلان شهرستان شاه آباد با 150 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ گیلان . راه آن اتومبیل رو است . ساکنان از طایفه ٔ کلهرند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).<b
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ) (از: دندان + َه تخصیص نوع از جنس ) هر یک از برآمدگی و برجستگی های دندان مانند چیزی مضرس چون اره و شانه و کلید. تضریس . برجستگی هر چیز شبیه به دندان . (یادداشت مؤلف ). هر چیز شبیه دندان ، چون شاخه های شانه و
دندانهلغتنامه دهخدادندانه . [ دَ دا ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گیلان بخش گیلان شهرستان شاه آباد با 150 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ گیلان . راه آن اتومبیل رو است . ساکنان از طایفه ٔ کلهرند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).<b
خردندانهلغتنامه دهخداخردندانه . [ خ َ دَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) نوعی ازختو باشد. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به ختو شود.
چهاردندانهلغتنامه دهخداچهاردندانه . [ چ َ / چ ِ دَ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) که دندانه چهار دارد. || رباعی الابل ؛ شتر هفت ساله . رجوع به چهاردندان شود.
چاردندانهلغتنامه دهخداچاردندانه . [ دَ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) صفتی شتر را. اشتر چاردندانه . رباعی الابل .