دوالیسمفرهنگ فارسی عمیدهر مذهب و آیینی که قائل به دو اصل و مبدٲ باشد؛ ایزد و اهرمن؛ روح و ماده؛ ثنویت؛ دوگانهپرستی.
ذوالسهملغتنامه دهخداذوالسهم . [ ذُس ْ س َ ] (اِخ ) لقب معاویةبن عامر ضبّی ، از آنروی که بهره و سهم خویش به اصحاب خود می بخشید. و در حاشیه ٔ المرصع خطی بنقل از ابن الکلبی نام او معویةبن عامربن ربیعةبن عامربن صعصعة آمده است .
ثنویهفرهنگ فارسی معین(ثَ یِّ) [ ع . ثنویة ] (ص . اِ.) گروهی که به دو مبدأ خیر و شر اعتقاد دارند، دوالیسم .
ثنویتفرهنگ فارسی عمید۱. اعتقاد به دو اصل و مبدٲ خیر و شر؛ اعتقاد به دو خدا یا دو صانع برای عالم؛ دوگانهپرستی؛ دوآلیسم.۲. عقیدهای فلسفی که عالم را مرکب از دو اصل میداند.
مارکسیسملغتنامه دهخدامارکسیسم . (فرانسوی ، اِ) مرام و مکتب مارکس و عقیده ٔ پیروانش را که عبارت از سوسیالیسم و کمونیسم است مارکسیسم می نامند.از نقطه نظر فلسفی مارکسیسم بر ماتریالیسم دیالکتیک متکی است و بر ضد ایده آلیسم و دوآلیسم در مبارزه است . (فرهنگ فارسی معین ).
اندیویدوالیسمفرهنگ فارسی معین( ~. ) [ فر. ] (اِمص .) اصالت فرد، فردگرایی ؛ نظریه ای که کامروایی فردی را غایت عمل اجتماعی و زندگی می شمارد.