دودمِهsmogواژههای مصوب فرهنگستانمخلوطی از دود و مِه طبیعی که در برخی از مواقع وجود آلایندههای دیگر باعث تشدید اثرات مضر آن شود
دودمهلغتنامه دهخدادودمه . [ دُ دَ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) با دوبار دم . که دوبار دم دیده یا کشیده باشد. پلو یا چلوی شب مانده که روز دوباره گرم کنند. (یادداشت مؤلف ).
دودمهلغتنامه دهخدادودمه . [ دُ دَ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) دارای دودم و دولبه . (ناظم الاطباء). دودم . دارای دوتیغه و دولبه . که با دولب ببرد و بشکند. که از دو سوی برد: تیغ دودمه . تبر دودمه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دودم شود.
دودیمهلغتنامه دهخدادودیمه . [ دُ دی م َ / م ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) هبق .(السامی فی الاسامی ). گل دورویه . گل دوروی . گل قحبه .وردالفجار. گل رعنا. وردالحمار. وردالحماق . گل دورو. (یادداشت مؤلف ) : مانند گل دودیمه نیمی سرخ و نیمی زرد. (ا
گل دودیمهلغتنامه دهخداگل دودیمه . [ گ ُ ل ِ دُ دی م َ / م ِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) گل دوروی . رجوع به گل دورو و دوروی شود.
دودامیلغتنامه دهخدادودامی . [ دُ ] (اِ مرکب ) پارچه ٔ ململ گلدار. || گلهای پارچه ٔ قلاب دوزی . (ناظم الاطباء).
دودمهلغتنامه دهخدادودمه . [ دُ دَ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) دارای دودم و دولبه . (ناظم الاطباء). دودم . دارای دوتیغه و دولبه . که با دولب ببرد و بشکند. که از دو سوی برد: تیغ دودمه . تبر دودمه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دودم شود.
دوتیغلغتنامه دهخدادوتیغ. [ دُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) دارای دوتیغه . || شمشیر دودمه .(ناظم الاطباء). دارای دولبه . دارای دودم (شمشیر).
دودمهلغتنامه دهخدادودمه . [ دُ دَ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) با دوبار دم . که دوبار دم دیده یا کشیده باشد. پلو یا چلوی شب مانده که روز دوباره گرم کنند. (یادداشت مؤلف ).
دوتیغهلغتنامه دهخدادوتیغه . [ دُ غ َ / غ ِ ] (ص مرکب ) آنکه دارای دوتیغ باشد. || کارد و شمشیر و جز آن که دولبه باشد. دودمه چنانکه قمه و قلمتراش و چاقو. || دارای دوتیغ. حامل دوتیغ. دوتیغ بکار برنده .