دواسازلغتنامه دهخدادواساز. [ دَ ] (نف مرکب ) دواسازنده . داروگر. داروساز.صیدلانی . صیدنانی . (یادداشت مؤلف ). داروگر. کسی که داروها سازد و با هم ترکیب کند. (از ناظم الاطباء).
دوروزنیamphistomalواژههای مصوب فرهنگستانویژگی تخمکی دوپوششی که هر دو تخمکپوشْ سُفت آن را احاطه کرده است
درونروزنیendostomalواژههای مصوب فرهنگستانویژگی تخمکی دوپوششی که فقط تخمکپوش درونی سُفت آن را احاطه کرده و تخمکپوش بیرونی کوچکتر شده است بهطوریکه به سُفت نمیرسد
برونروزنیexostomalواژههای مصوب فرهنگستانویژگی تخمکی دوپوششی که فقط تخمکپوش بیرونی سُفت آن را احاطه کرده و تخمکپوش درونی آن کوچکتر شده است بهطوریکه به سُفت نمیرسد