دوگیچیلغتنامه دهخدادوگیچی . [ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد. در 11/5هزارگزی شمال بوکان با 338 تن سکنه و آب آن از چشمه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
دوءلغتنامه دهخدادوء. [ دَ ] (ع مص ) بیمار گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). داء. (ناظم الاطباء). دردمند شدن . (دهار). رجوع به داء شود.
دوژلغتنامه دهخدادوژ. (اِ) نجاست . || فضله ٔ لکلک . (ناظم الاطباء). دوزه . || بن لاک . براز. لاک مصفی . دوزه . || خرطوم مگس و جز آن . (ناظم الاطباء).