دکالةلغتنامه دهخدادکالة. [ دُک کال َ ] (اِخ ) شهری است به مغرب مر بربر را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دقالهلغتنامه دهخدادقاله .[ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ) پوست روی هر زخم عموماً و گوشت زخم سر کچل خصوصاً. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ).
دیکالهلغتنامه دهخدادیکاله . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان برکشلو بخش حومه ٔ شهرستان ارومیه با 400 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
دکالیلغتنامه دهخدادکالی . [ دَک ْ کا ] (اِخ ) لقب محمدبن علی بن عبدالواحد دکالی مصری ، مکنی به ابوامامة و مشهور به ابن نقاش . مفسر و فقیه قرن هشتم هجری است . وی به سال 720 هَ . ق . متولد شد و در 763 هَ . ق . در قاهره درگذشت .
دکالیلغتنامه دهخدادکالی . [ دَک ْ کا ] (اِخ ) لقب محمدبن علی دکالی سلاوی ، مورخ قرن چهاردهم هجری ، از اهالی مغرب اقصی . او به سال 1285 هَ . ق . در سلامتولد شد و در 1364 هَ . ق . در فاس درگذشت . او راست : أدواح البستان فی اخبا
لیلرلغتنامه دهخدالیلر. [ لی ل ِ ] (اِخ ) نام کرسی بخش از پا - دُکاله از ولایت بتون به فرانسه . دارای راه آهن و 8364 تن سکنه است .