دیرگاه

dirgāh

معنی

۱. زمان دیر؛ زمان قدیم؛ از مدت دراز.
۲. دیروقت؛ بی‌موقع؛ دیرگاهان؛ دیرگهان.

جست‌وجوی دقیق

دیرگاه

لغت‌نامه دهخدا

دیرگاه . (ق مرکب ) زمانی دراز. زمان طولانی و ممتد از زمان معلوم . (یادداشت مؤلف ) : تو از دیر گاهست با گنج خویش گزیدستی از بهر ما رنج خویش . فردوسی .نقل با باده بود باده دهی نقل بده دیرگاهست که این رسم نهاد آن

دیرگاه

فرهنگ فارسی عمید

۱. زمان دیر؛ زمان قدیم؛ از مدت دراز.۲. دیروقت؛ بی‌موقع؛ دیرگاهان؛ دیرگهان.

دیرگاه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

late

دیرگاه

فرهنگ فارسی معین

(ص مر.) 1 - زمان قدیم . 2 - دیروقت .

جست‌وجوی هم‌آوا

درآگاه

لغت‌نامه دهخدا

درآگاه . [ دَ ] (اِخ ) دهی است مرکزدهستان درآگاه بخش سعادت آباد شهرستان بندرعباس ، واقع در 18هزارگزی باختر حاجی آباد و سر راه مالرو طارم به نی ریز، با 252 تن سکنه . آب آن از چشمه و قنات و راه آن مالرو است . (

درآگاه

لغت‌نامه دهخدا

درآگاه . [ دَ ] (اِخ ) قریه ای است سه فرسنگی میانه ٔ جنوب و شرق خشن آباد. (فارسنامه ٔ ناصری ). نام یکی از دهستانهای پنجگانه ٔ بخش سعادت آباد شهرستان بندرعباس . این دهستان در جنوب حاجی آباد واقع و محدود است ؛ از شمال به دهستان طارم ، از خاور به دهستان فارعان از جنوب به دهستان

دراءة

لغت‌نامه دهخدا

دراءة.[ دَ ءَ ] (ع مص ) مصدر دَرْء است در تمام معانی . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به درء شود.

دراچه

لغت‌نامه دهخدا

دراچه . [ ] (اِ) به لغت هندی شراب انگوری را نامند.

دراعی

لغت‌نامه دهخدا

دراعی . [ دَ عی ی ] (ع اِ) ج ِ دِرعیّة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به درعیة شود.

جست‌وجوی مشابه

دیرگاهان

لغت‌نامه دهخدا

دیرگاهان .(ق مرکب ) به دیرگاه . دیرگاه . رجوع به دیرگاه شود.

دیرگاهی

لغت‌نامه دهخدا

دیرگاهی . (ص نسبی مرکب ، ق مرکب ) مدتی مدید. منسوب به دیرگاه . مدتی طویل . مقابل زودگذار. (یادداشت مؤلف ) : به کوه اندرون مانده ٔ دیرگاهی به سنگ اندرون زاده ٔ باستانی . فرخی . || قدیم . دیرینه :</