دیوسیرتلغتنامه دهخدادیوسیرت . [ وْ رَ ] (ن نف مرکب ) شیطان صفت . آنکه خلق و خوی دیو دارد. بد خلق و خوی : ز رقیب دیوسیرت بخدای خود پناهم مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را.حافظ.
اکثریت دوشرطیdouble majorityواژههای مصوب فرهنگستانرأیگیریای که در آن اکثریت آرا با دو معیار احراز میشود
شیطانیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مذهب نی، اهریمنی، شیطان صفت، دیوخو، دیوخوی، دیوسیرت، اماره، ظالم، ضد بشر