دغمریلغتنامه دهخدادغمری . [ دُ م ُ ی ی یا دَ م َ ری ی ] (ع ص ) خلق دغمری ؛ خوهای درآمیخته ٔ بد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دغامرلغتنامه دهخدادغامر. [ دَ م ِ ] (ع ص ، اِ) مرد زیرک تیزفهم و بی باک دلیر. (منتهی الارب ). || مردمان ناپاک و آلوده آبرو: تجمعت الدغامر. (از اقرب الموارد).
دغمرلغتنامه دهخدادغمر. [ دَ م َ ] (اِخ ) دهی است به کنار دریای عمان ، و آن معرفه است . (از منتهی الارب ).
دغمرةلغتنامه دهخدادغمرة. [ دَ م َ رَ ] (ع اِمص ) بدخوئی . (منتهی الارب ). شراست و بدی خلق و خوی : فی خلقه دغمرة؛در خوی او شر است و لؤم است . (از اقرب الموارد).
دغمرةلغتنامه دهخدادغمرة. [ دَ م َ رَ ] (ع مص ) درآمیختن خلق . (از منتهی الارب ). || درآمیختن خبر بر کسی . (ناظم الاطباء). مخلوط و مشوش کردن خبر بر کسی . (از اقرب الموارد). || عیب . (منتهی الارب ). عیب کردن . (از اقرب الموارد).