لغتنامه دهخدا
شمیط. [ ش َ ] (ع ص ، اِ) درآمیخته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(آنندراج ). مخلوط. (از اقرب الموارد). || صبح ، بدان جهت که سپیدی آن به سیاهی مخلوط است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). صبح . (ناظم الاطباء) (دهار). || روشنایی به سیاهی آمیخته . (ناظم الاطباء). ||