ذوالخاصیةلغتنامه دهخداذوالخاصیة. [ ذُل ْ ی َ ] (ع ص مرکب ) آنکه تأثیر بصورت نوعیّه کند اعم ّ از اینکه زهر باشد یا دفع زهر کند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).