لغتنامه دهخدا
رایل . [ ی ِ ] (ع ص ، اِ) رائل . راؤل . دندان زاید که در ردیف دندانهای دیگر نروید بلکه پس پشت آنها برآید. (از اقرب الموارد). دندان زاید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ج ، روائل . (ناظم الاطباء). دندانی که برای جانوران درآید و آنها را از خوردنی و آشامیدنی بازدارد. (از اقرب ا