رداهلغتنامه دهخدارداه . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رَدْهة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ِ رَدْهة، به معنی مغاکی در زمین بلند درشت یا در سنگ که آب در وی گرد آید. (آنندراج ). و رجوع به رَدْهة شود.
رذاةلغتنامه دهخدارذاة. [ رُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ رَذی ّ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رَذی ّ، بیمار گران از بیماری . (آنندراج ). رجوع به رذی در همه ٔ معانی شود.
رضائیهلغتنامه دهخدارضائیه . [ رِ ئی ی َ ] (اِخ ) مسجد جامع واقع در شهر ارومیه ٔ آذربایجان که محرابش مورخ به سال 676 هَ . ق . است . (تاریخ صنایع ایران ).
ردیلغتنامه دهخداردی . [ رَ دا ] (ع اِ) ج ِ رَداة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رَداة شود.
رداةلغتنامه دهخدارداة. [ رِ ] (ع اِ) مؤنث رداء. (منتهی الارب ). چادر و بالاپوش و رداء. (ناظم الاطباء).
ردولغتنامه دهخداردو. [ رَدْوْ ] (ع مص ) سنگ انداختن کسی را: رداه بحجر(لغة فی الیاء). (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
رداةلغتنامه دهخدارداة. [ رَ ] (ع اِ) سنگ بزرگ . ج ، رَدی ̍. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). سنگ . ج ، رَدی ̍. (مهذب الاسماء). صخرة. ج ، رَدی ̍. (از اقرب الموارد).
ردیلغتنامه دهخداردی . [ رَ دا ] (ع اِمص ) هلاکی . ج ، رَداة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (دهار) : درپوشید رِدای رَدی ̍ و درآمد در عماری بلاء. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 450).