روشانلغتنامه دهخداروشان . [ رَ ] (ص ) بمعنی روشن است که از روشنایی و فروغ باشد. (برهان قاطع). بمعنی روشن است یعنی فروغ و ظهور. (آنندراج ). روشن راگویند چنانکه پایان پایین را خوانند. (جهانگیری ).
روسانلغتنامه دهخداروسان . (اِخ ) دهی بوده است از ناحیه ٔ النجان اصفهان ، در ترجمه ٔ محاسن اصفهان است که بهرام گور از دیه روسان بود از ناحیت النجان و در قلعه ای که محاذی روسان و آزادوار بود. (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 67).
گروسانلغتنامه دهخداگروسان . [ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کرگاه بخش ویسبان شهرستان خرم آباد، واقع در4 هزارگزی شمال باختری ماسور و 2 هزارگزی شمال شوسه ٔ خرم آباد به اندیمشک . هوای آن معتدل و دارای 1
روشانولغتنامه دهخداروشانو. [ رَ ] (اِخ ) دهی است واقع در 10500 گزی شمال مرکز غوریان از ولایت هرات در 61 درجه و 26 دقیقه و 45 ثانیه طول شرقی و <span class="hl"
روشانهلغتنامه دهخداروشانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از زنهای اسکندر مقدونی که روشنا نیز گویند. (ازناظم الاطباء).
بان روشانلغتنامه دهخدابان روشان . (اِخ ) دهی است از بخش صالح آباد شهرستان ایلام که در 13 هزارگزی شمال صالح آباد در کنار شوسه ٔ ایلام به مهران واقع است . ناحیه ایست کوهستانی باآب و هوای معتدل و 250 تن سکنه ، آب آنجا از چشمه تأمین
روشنفرهنگ فارسی عمید۱. تابان؛ تابناک؛ درخشان.۲. افروخته.۳. [مقابلِ تاریک] جایی که نور به آن می‌تابد.۴. [مجاز] واضح و آشکار؛ روش؛ روشان.۵. [مجاز] آگاه؛ بصیر: ◻︎ شب مردان خدا روز جهان‌افروز است / روشنان را به‌حقیقت شب ظلمانی نیست (سعدی۲: ۶۳۶).
جان در یک قالبلغتنامه دهخداجان در یک قالب . [ ن ِ دَ ی َ / ی ِ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از کمال محبت و اخلاص که به اتحاد و یگانگی کنند و در عرف یکجان و دو قالب گویند لیکن مستشهد آن یافته نشده . (بهار عجم ) (آنندراج ). عاشق پاک . (ناظم الاطباء). دوست یگانه .
روشانولغتنامه دهخداروشانو. [ رَ ] (اِخ ) دهی است واقع در 10500 گزی شمال مرکز غوریان از ولایت هرات در 61 درجه و 26 دقیقه و 45 ثانیه طول شرقی و <span class="hl"
روشانهلغتنامه دهخداروشانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از زنهای اسکندر مقدونی که روشنا نیز گویند. (ازناظم الاطباء).
خانه فروشانلغتنامه دهخداخانه فروشان . [ ن َ / ن ِ ف ُ ] (اِ مرکب ) ج ِ خانه فروش . (ناظم الاطباء) || مجردان . (شرفنامه ٔ منیری ). || پاکبازان . || خراباتیان . || ناخلفان . (ناظم الاطباء) (شرفنامه ٔ منیری ).
خدائی فروشانلغتنامه دهخداخدائی فروشان . [ خ ُ ف ُ ] (اِ مرکب ) آنانکه کار منسوب بخدا را می فروشند. ریاکاران . (از ناظم الاطباء). رجوع به خدافروشان در این لغت نامه شود.
خدافروشانلغتنامه دهخداخدافروشان . [ خ ُ ف ُ ] (اِ مرکب ) فروشندگان حق تعالی . در آن کنایه است از صوفیان زراق که بظاهر خود را بیارایند. (برهان قاطع). || ریاکاران و آنان که در ظاهر متدین و در باطن بی اعتقاد باشند. (ناظم الاطباء). || اهل تصوف ومعرفت . (شرفنامه ٔ منیری ). || آنان که دعوی خدایی کردند،
خدای فروشانلغتنامه دهخداخدای فروشان . [ خ ُ ف ُ ] (اِ مرکب ) خدافروشان . آن اهل لعنت که دعوی خدایی کنند. (شرفنامه ٔ منیری ). صاحب برهان قاطع ذیل کلمه خدافروشان آرد:کنایه از صوفیان زراق که بظاهر خود را بیارایند و آنهایی را نیز گویند که دعوی خدایی کردند، یعنی شداد و نمرود و آنها را خدای فروشان هم گوین
خرفروشانلغتنامه دهخداخرفروشان . [ خ َ ف ُ ] (اِ مرکب ) فروشندگان خر. (یادداشت بخط مؤلف ). || بازاری که در آن خر فروش و خرید میشود. اصل آن «بازار خرفروشان » است که کلمه ٔ «بازار» از آن حذف گردیده و خود «خرفروشان » آن معنی را می دهد. (یادداشت بخط مؤلف ) : فردات برم بخر
