لغتنامه دهخدا
رهو. [ رَهَْ وْ ] (ع اِمص ) گشادگی میان هردو پای و هردو پای گشاده رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گشادگی میان هردو پای . (ناظم الاطباء). || رفتار نرم ، گویند: جاء الخیل رهواً. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رفتار آهسته . (دهار). || طریقه . روش . قاعده . (فرهنگ فارسی معین