ریزه خوار

rizexār

معنی

۱. کسی که خرده‌ریزۀ ته سفره را می‌خورد.
۲. [مجاز] نیازمند؛ محتاج.

جست‌وجوی دقیق

ریزه خوار

لغت‌نامه دهخدا

ریزه خوار. [ زَ / زِ خوا / خا ] (نف مرکب ) ریزه خور. که خرده های ریز پس مانده ٔ کسی را بخورد. ریزه خور : درگاه سیف دین را نقد است خوان رضوان ادریس ریزه خوارش و ارواح میده آور.<

ریزه خوار

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که خرده‌ریزۀ ته سفره را می‌خورد.۲. [مجاز] نیازمند؛ محتاج.

جست‌وجوی هم‌آوا

ریزه ریزه

لغت‌نامه دهخدا

ریزه ریزه . [ زَ / زِ زَ / زِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) پاره پاره . ذره ذره . پارچه پارچه . (ناظم الاطباء). هسیس . (منتهی الارب ) : ریزه ریزه صدق هرروزه چراجمع می ناید در این انبار

ریزه ریزه

رَزَه،رجه

ریزه ریزه

رجه رجه دار

جست‌وجوی متن

چِلِزمه خور

جرعه کش

فرهنگ فارسی معین

( ~. کِ) [ ع - فا. ] (ص مر.) ریزه خوار، طفیلی .

ریزه چین

لغت‌نامه دهخدا

ریزه چین . [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) که قطعات خرد چیزی را بچیند و بردارد. ریزه خوار. (یادداشت مؤلف ) : جرعه خوار ساغر فکر بلند از تشنگی ریزه چین سفره ٔ راز منند از ناشتا. خاقانی .روم

نواله خوار

لغت‌نامه دهخدا

نواله خوار. [ ن َ ل َ / ل ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) ریزه خوار : ای بر سر خلق سایه گستر کرمت کونین نواله خوار خوان نِعَمت .(از حبیب السیر).

نواله بر

لغت‌نامه دهخدا

نواله بر. [ ن َ ل َ / ل ِ ب َ ] (نف مرکب ) نواله برنده . (برهان قاطع). حامل نواله . (فرهنگ فارسی معین ). کسی که توشه و آذوقه می آرد. (ناظم الاطباء). || ریزه خوار. روزی خور.

جست‌وجوی هم‌آغاز

ریزه

ریزه . [ زِ ] (اِخ ) دهی از بخش طیبات شهرستان مشهد. دارای 231 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول عمده ٔ آنجا غلات ، بنشن ، زیره و صنایع دستی آنجا قالیچه و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

ریزه

لغت‌نامه دهخدا

ریزه . [زَ / زِ ] (اِخ ) دهی از بخش حومه ٔ شهرستان قوچان . دارای 231 تن سکنه . آب آن از قنات و محصولات عمده ٔ آنجا غلات و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

ریزه

لغت‌نامه دهخدا

ریزه . [ زَ / زِ ] (ص ، اِ) پارچه . قطعه . خرده . خرده ٔ کوچک از هر چیزی . (ناظم الاطباء). خرد. (شعوری ج 2 ص 20). صغیر.سخت خرد. بسیار ریز. (یادداشت مؤلف ). هرچه در غایت خردی

ریزه

فرهنگ فارسی عمید

ریز؛ خرد؛ کوچک؛ خرده و اندکی از چیزی.&lang; ریزه‌ریزه: خرده‌خرده؛ پاره‌پاره؛ ریزریز.

ریزه

دیکشنری فارسی به عربی

ذرة , رعشة , رقاقة , صغير جدا , قزم , لحم مفروم

جست‌وجوی هم‌قافیه

دل ریزه

لغت‌نامه دهخدا

دل ریزه . [ دِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) ریزه دل . دل خرد و ناچیز و ناقص . دل که استعداد کسب عوالم روحانی ندارد. (از فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) : این چنین دل ریزه ها را دل مگوسبزوار اندر ابوبکری مجو.<p class="

حسن آباد آب ریزه

لغت‌نامه دهخدا

حسن آباد آب ریزه . [ ح َ س َ دِ زِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کرون بخش نجف آباد شهرستان اصفهان در 50 هزارگزی باختر نجف آباد و نه هزارگزی جنوب شوسه ٔ نجف آباد به دامنه . جلگه و معتدل است . 240 تن سکنه ٔ فارسی

خاک ریزه

لغت‌نامه دهخدا

خاک ریزه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) خاکی که از پرویزن و نظایر آن بدر کرده باشند، مقابل خاک درشت . کِدیَون . (منتهی الارب ).

خرده ریزه

لغت‌نامه دهخدا

خرده ریزه . [ خ ُ دَ / دِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) چیزهای بسیار کوچک . آشغال . ریزه پیزه . خرت و پرت . خرده ریز.

خوان ریزه

لغت‌نامه دهخدا

خوان ریزه . [ خوا / خا زَ / زِ ] (اِ مرکب ) ریزه ٔ خوان . ته سفره . ته مانده ٔ سفره : چون بخوان ریزه ٔ تو پروردم نعمت از خوان تو بسی خوردم . نظامی .<b

درپیوند

بیشتر بدانید

ریزه خوار

rizexār

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

گویش تهرانی

گویش تهرانی

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

گویش تهرانی

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا