لغتنامه دهخدا
خزاعة. [ خ ُ ع َ] (اِخ ) نام حی ای است از ازد و از آن جهت این قوم را خزاعه می گویند که ازد چون از مکه خارج شدند تا در دیگر شهرها پراکنده شوند قسمتی از قوم ازد از دیگران بریدند و در مکه اقامت کردند و به خزاعه مشهور شدند . رجوع شود به حدائق ص 136</spa