لغتنامه دهخدا
زاهد خشک . [ هَِ دِ خ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زاهدی است که نهایت اهتمام در زهد و پرهیزکاری داشته باشد. (برهان قاطع). زاهدی که نهایت اهتمام بزهد داشته باشد.(فرهنگ رشیدی ). || زاهد بی درد. (برهان قاطع). زاهد جاهل . (برهان قاطع) (شرفنامه ٔ منیری ). زاهد بی درد و جاه