زمیلیلغتنامه دهخدازمیلی . [ زُ م َ ] (اِخ ) بطنی است از قبیله ٔ تجیب . از آن بطن است مسلمة زمیلی بن فخرمة تجیبی محدث . (منتهی الارب ). رجوع به الانساب سمعانی شود.
جملیلغتنامه دهخداجملی . [ ج َ م َ ] (اِخ ) عبداﷲبن عمروبن هند. ازمحدثان است . وی از علی روایت دارد. (لباب الانساب ).
جملیلغتنامه دهخداجملی . [ ج َ م َ ] (ص نسبی ) نسبت است به جمل و آن پدر قبیله ایست از مذحج . (منتهی الارب ).
جملیلغتنامه دهخداجملی . [ ج َ م َ ] (ص نسبی ) نسبت است به جمل بن کنانةبن ناجیةبن مراد. (لباب الانساب ).
علی زمیلیلغتنامه دهخداعلی زمیلی .[ ع َ ی ِ زُ م َ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی شافعی . مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی بغدادی شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی ، شافعی ، مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی بغدادی شود.
علی شافعیلغتنامه دهخداعلی شافعی . [ ع َ ی ِ ف ِ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی شافعی . مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی بغدادی شود.
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) حرمله ٔ تجیبی . ابن یحیی بن عبداﷲبن حرملةبن عمران بن قراد زمیلی مصری فقیه و محدّث صاحب امام شافعی . مولد او به سال 166 هَ . ق . او راست : کتاب المبسوط و المختصر. و به سال 243</sp
علی بغدادیلغتنامه دهخداعلی بغدادی . [ ع َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی شافعی ، مکنّی به ابوالحسن . فقیه و اصولی و لغوی و نحوی . وی در سنین جوانی در 20 جمادی الاولای 569 هَ . ق . درگذشت . او را تعلیقی است در خلاف . و
علی زمیلیلغتنامه دهخداعلی زمیلی .[ ع َ ی ِ زُ م َ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی زمیلی بغدادی شافعی . مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی بغدادی شود.