جایمشلغتنامه دهخداجایمش . [ ] (اِخ ) ابن بیطرةبن جایمش بن بیطرةبن الهونش ، از پادشاهان رغون در شرق و اندلس است که در اواخر عمر بهلاکت رسید و پس از وی هونش بن جایمش حکمران رغون شد. (از الحلل السندسیة ج 2 ص 328).
جموشلغتنامه دهخداجموش . [ج َ ] (ع اِ) نوره ٔ سترنده . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || چاهی که آب در نواحی آن برآید. (منتهی الارب ). || (ص ) سنة جموش ؛ سال خشک سوزاننده ٔ گیاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).