زیست سنجی

زیست سنجی

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، حاصل مصدر) (زیست‌شناسی) zistsanji شاخه‌ای از علم زیست‌شناسی که دربارۀ تغییرپذیری موجودات زنده و تغییراتی که می‌توان در پاره‌ای از خصوصیات جانوران و گیاهان داد بحث می‌کند.

زیست -

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bio-

environmental biotechnology

زیست‌فنّاوری زیست‌محیطی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی-ژن‌شناسی و زیست‌فنّاوری] استفاده از روش‌های زیست‌فنّاوری در حفظ و مراقبت از محیط زیست

زیست چرخه (زیست شناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

life cycle

خوش زیست

لغت‌نامه دهخدا

خوش زیست . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) معاشر. (مهذب الاسماء). || خوش زندگانی . (یادداشت مؤلف ).

تنگ زیست

لغت‌نامه دهخدا

تنگ زیست . [ ت َ ] (ص مرکب ) تنگدست . تنگ عیش . تنگ معاش . تنگ روزی . تنگ بخت . (آنندراج ). پریشان و مضطرب و رنج رسیده . (ناظم الاطباء). معسر. متقشف . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : بر آن تنگ روزی بباید گریست که از بیم تنگی بود تنگ زیست . امیرخسرودهلوی ...

environment

محیط‌زیست

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی محیط‌زیست و انرژی] مجموعه‌ای از عوامل فیزیکی خارجی و موجودات زنده که با هم در کنش هستند و بر رشدونمو و رفتار موجودات تأثیر گذارند

فراخ زیست

لغت‌نامه دهخدا

فراخ زیست . [ ف َ ] (ص مرکب ) آن که در نعمت و راحت بود: رجل راخ ؛ مرد فراخ زیست . (منتهی الارب ).

هم زیست

لغت‌نامه دهخدا

هم زیست . [ هََ ] (ص مرکب ) همزی . دو تن که با هم زیست کنند. (یادداشت مؤلف ).

زیست شناسی

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، حاصل مصدر) (زیست‌شناسی) zistšenāsi علمی که دربارۀ موجودات زنده بحث می‌کند؛ علم‌الحیاة؛ بیولوژی.⟨ زیست‌شناسی جانوری: آن قسمت از علم زیست‌شناسی که دربارۀ جانوران و ساختمان بدن آن‌ها بحث می‌کند.⟨ زیست‌شناسی گیاهی: آن قسمت از علم زیست‌شنا...

فراخ زیست

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) [قدیمی] farāxzist ویژگی آن‌که در نعمت و راحتی زندگی می‌کند.

زیست کردن

لغت‌نامه دهخدا

زیست کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زنده بودن . زیستن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زیستن شود.

زیست شناسی

لغت‌نامه دهخدا

زیست شناسی .[ ش ِ ] (حامص مرکب ) شناخت حیات . (فرهنگ فارسی معین ). معرفةالحیات . علم الحیوة. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). دانشی که درباره ٔ موجودات زنده بحث کند. علم الحیاة. (فرهنگ فارسی معین ).- زیست شناسی جانوری ؛ بخشی از زیست شناسی که موضوع آن زندگ...

زیست گاه

لغت‌نامه دهخدا

زیست گاه . (اِ مرکب ) جای زیست . منشاء. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زیست شود.