سوزمهلغتنامه دهخداسوزمه . [ م َ / م ِ ] (اِ) ماست کیسه ای و آن ماستی باشد که در کیسه کنند و می آویزند تا آبش بچکد.(یادداشت بخط مؤلف ): مصاله ؛ آب که از سوزمه یعنی ماست بیرون تراود. (منتهی الارب ). رجوع به سوزم شود.
شیاظمةلغتنامه دهخداشیاظمة. [ ش َ ظِ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شیظم ، شیر. اسد. (از اقرب الموارد). || دراز تناور و جوان از شتر و اسب و مردم . (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب ). || خارپشت کلانسال بزرگ . (از اقرب الموارد). رجوع به شیظم شود.